όπου γίνονται οι ταυρομαχίες, οι άμαξες με τα άλογα στο κέντρο της πόλης, η αξεπέραστη αρχιτεκτονική της.

Είναι οι ήχοι της, το κλαψιάρικο σχεδόν ύφος που έχει κάθε τραγούδι όπου ο αοιδός εκφράζει με δραματικό τρόπο τον πόνο του για την όμορφη μελαχρινή που του πήρε την καρδιά, ενώ η χορεύτρια τον συνοδεύει χτυπώντας τα τακούνια της στον ρυθμό του τραγουδιού, συμπληρώνοντας το θέαμα. Δεν θα σου λείψουν βέβαια και οι discotecas σε ήχο reggaeton!
Είναι οι γεύσεις της, όπου σε κάθε γωνιά της πόλης υπάρχει ένα μικρό bar για να τσιμπολογήσεις ένα tapas και να απολαύσεις μια κρύα μπύρα ή σαγκρία. Τηγανητά θαλασσινά και η παραδοσιακή paella, είναι πάντα διαθέσιμα στο μενού.
Είναι το κλίμα της, με την αιώνια σχεδόν άνοιξη, με εξαίρεση βέβαια το καλοκαίρι όπου είναι πραγματικά ζεστή! Πολύ ζεστή όμως!
Τέλος, είναι οι άνθρωποι της, οι –κατά γενική ομολογία-πιο φιλόξενοι εκ των Ισπανών, πάντα ανοιχτόκαρδοι και έτοιμοι για κουβέντα με αυτήν την ιδιαίτερη προφορά τους, που και να γνωρίζεις ισπανικά κάπου μπερδεύεσαι!
Μια βόλτα στην Σεβίλλη θα σε πείσει πως όλα αυτά που σου περιέγραψα είναι αλήθεια και με το παραπάνω. Αν σκέφτεσαι να την επισκεφτείς η άνοιξη είναι η εποχή της (παρ’ολο που είναι όμορφη όλο το χρόνο). Η πόλη ανθισμένη γιορτάζει την Feria (κινητή γιορτή τον απρίλιο ή τον μάιο) όπου άνδρες και γυναίκες κυκλοφορούν κομψά ντυμένοι, οι γυναίκες με παραδοσιακές στολές και λουλούδια στα μαλλιά, πίνοντας και διασκεδάζοντας στους δρόμους της πόλης. Και αν πας, θα θέλεις να ξαναπάς. Εγγυημένα.
Η Σεβίλλη είναι όλα αυτά και τόσα άλλα! Πάντα η αγαπημένη μου. Para siempre.
Αφιερωμένο στην αγαπημένη compi μου, με την οποία εκτός από το διαμέρισμα, μοιράστηκα αξέχαστες στιγμές στο υπέροχο αυτό μέρος.